Voorstelling

Dat wij niet verwachten van de deelnemers dat zij per definitie hun hond tot een “wedstrijdhond” hoeven op te leiden. Onze ervaring leert immers dat veel eigenaars al héél tevreden zijn als hun hond gewoon gehoorzaam is, zonder meer. Eens de hond gehoorzaam is en een trouwe metgezel is geworden, is een wekelijkse onderhoudstraining voor zowel eigenaar als hond een hele leuke en plezierige vorm van ontspanning.

Kortom, de hond wordt een aangename kameraad en een echte vriend voor het leven. Vele hondeneigenaars zijn zonder meer het slachtoffer van een impulsaankoop. Ze vinden een bepaald ras mooi, schattig of leuk onder invloed van de televisie en andere media. Ook andere motieven kunnen natuurlijk meespelen. Maar velen beseffen totaal niet dat een pup ( en een hond in het algemeen) consequent leiderschap nodig heeft. In de gemengde  mensen/hondenroedel  (want dat is het eigenlijk wanneer iemand of een gezin zich een pup of hond aanschaft) verwacht de hond een leider die hem de meeste kans tot overleven biedt. Dat is in essentie het wezen en het doel van elk gedrag  (ook van het onze).

Enerzijds zal een goede fokker weliswaar niet zomaar zijn “fokproduct”, waar hij veel tijd en energie heeft in gestopt, aan gelijk wie verkopen. Gelukkig maar. Maar ook andere honden, die door omstandigheden onafhankelijk van hun wil   ( en meestal, jammer genoeg, door onkunde van de eigenaars! ) terecht komen in een asiel verdienen méér dan een tweede kans!!

Daarom zijn bij ons ALLE honden welkom: RAS of RASLOOS!

Nog teveel (nieuwe) eigenaars weten te weinig of onvoldoende af van honden. Daar willen wij in de eerste plaats iets aan doen: de mensen leren wat eigenlijk een hond is en waarom hij in bepaalde situaties “honds” reageert… En vooral: we willen samen met U onze passie voor de hond als een prima metgezel en kameraad delen.

We moeten bij dit alles vooral op onze hoede zijn voor antropomorfisme: dit is het aanleggen van menselijke maatstaven bij de beoordeling van het gedrag van de hond. Een pup bv. is immers geen “mensenkind”! In dit verband is de Engelse term ” think dog” zeker op zijn plaats. Eigenlijk moeten we als mens eerst leren “denken als een hond” alvorens we zijn gedrag kunnen begrijpen en een samenwerking vol vriendschap en wederzijds vertrouwen kunnen opbouwen.

De hond hoort in de mensen/ hondenroedel evenwel de laagste in rang te zijn. Hij heeft immers van nature uit behoefte aan gezag en autoriteit. Hem als een “mensenkind” behandelen ( zie antropomorfisme) is regelrecht ingaan tegen zijn instinct! En daarmee doen we onze hond eigenlijk een groot onrecht aan. Als de (mensen)baas zich niet als een consequente leider opstelt dan zal de hond noodgedwongen zelf deze taak op zich nemen, omdat zijn genetische code er hem toe dwingt. Het aanvaarden van leiding is voor een rangordedier zeer normaal. De roedel is immers een autoritair georganiseerde groep waarbinnen geen “democratie” bestaat.

De hond moet dan ook een blind vertrouwen hebben in de leider, het “alfadier” en wanneer dit vertrouwen geschokt wordt, kan dit aanleiding geven tot een “gezagsconflict”.

De hond aanvaardt alleen gezag van een ranghogere waardoor de geleider er dus ten allen tijde zal moeten voor zorgen dat hij door “psychisch overwicht” en “consequente leiding”, ook een “waardig leider” is want het instinct van de hond zal hem gebieden om desnoods zelf de leiding te nemen. Wanneer U de hond geen consequent leiderschap biedt dan zal al vlug bij de hond de neiging ontstaan om U, het “baasje” dus, te “commanderen”….

Elke hond heeft een natuurlijke nood aan autoriteit. Onze hond verwacht dan ook instinctief dat de mens, die hij erkent als roedelleider, de leiding neemt… Wie niet consequent is, geen vertrouwen en gezag meer uitstraalt is volgens die genetische code niet meer in staat de “soort” optimale overlevingskansen te bieden en moet dus onvermijdelijk vervangen worden.

Net als mensen zijn honden sociaal levende wezens: ze leven in groepen met een duidelijke sociale structuur. Dit is niet zozeer omdat zij dat graag doen, maar uit pure noodzaak. Ze zijn sterk afhankelijk van hun groepsgenoten. Wolven bijvoorbeeld leven namelijk ook in groepen die qua omvang zeer verschillend kunnen zijn. Zulke groepen noemen we roedels. Wolven leven in roedelverband omdat ze alleen zo kunnen overleven. Een wolf die solitair in de vrije natuur rondzwerft heeft weinig overlevingskansen.  In zijn eentje is hij bijna niet in staat om voldoende prooien te vangen en dus in leven te blijven. Door in een groep te leven en gezamenlijk te jagen wordt de kans op overleven aanmerkelijk groter.

Bij onze huishonden gaat precies hetzelfde op: zij leven in een roedel om te overleven. Wanneer we nu een groep mensen ( een gezin bv.) ook een roedel noemen kunnen we een vergelijking gaan trekken tussen mensen en honden. Het zal dan blijken dat er verassend veel overeenkomsten zijn tussen een mensen- en een hondenroedel.

En net zoals wij mensen zijn ook honden echte opportunisten: gedragdie hen het meeste voordeel oplevert ( bv. belang van de beloning tijdens opvoeding en training) zullen ze steeds meer gaan vertonen. Gedrag dat hen nadeel berokkent ( bv. genegeerd worden) zullen ze héél vlug achterwege laten.

Ons opvoeding- en trainingsprogramma steunt op de pijlers van de “positieve gedragstraining”: we hechten enorm veel belang aan de optimale relatie baas/hond. we trainen zonder het gebruik van dwangmiddelen en fysiek geweld. we trainen beloningsgericht, alles wordt stapsgewijze opgebouwd. we hebben oog voor het psychisch en fysiek welzijn van de hond. we leren gewenst gedrag bovendien op een speelse manier trainen, zo blijft het leuk voor hond en geleider. we respecteren elke hond en elke geleider: iedereen leert op zijn eigen tempo.